My translation my political advise for the Spring Revolution’s forces and Commentary based on U Aung Tin (Canada)’s reflections
China’s Grip on Myanmar’s War and Peace – What It Means for the Spring Revolution
“If you oppose China, the entire country will vanish.”
This chilling statement captures the reality that Myanmar’s civil war—its duration, intensity, and sudden shifts—is deeply entangled with China’s strategic interests.
Evidence of China’s Overwhelming Influence
- Why has Myanmar’s civil war dragged on so long? Because of China.
- Why did the Arakan Army (AA) expand so rapidly? Because of China.
- Why were the “Three Brotherhood Alliance” (TNLA, MNDAA, AA) able to capture large swathes of territory so quickly? Because of China.
- Why were some of those same territories returned afterwards? Because of China.
- Why did the Wa (UWSA) support the Brotherhood Alliance with weapons, machinery, and finances? Because of China.
- And why did the Wa suddenly announce it will no longer provide weapons, machinery, finances, or “other forms of support”? Again—because of China.
The Wa’s statement explicitly forbade further requests for weapons or financial assistance, admitting indirectly that such support had indeed been given before. The vague phrase “other forms of support” only deepened suspicion that the Chinese state allowed or encouraged shadowy channels of assistance.
In short: China has kept the conflict alive when it wanted instability, and now seeks to restrain it when its interests dictate “peace.”
Why Does China Want the War?
China has long exploited Myanmar’s natural resources under cover of war and weak governance. Endless conflict ensures dependence and makes resource extraction easier.
Why Does China Want Peace Now?
Because the extraction phase has reached its limits, and Beijing wants to consolidate political control. It aims to portray itself as mediator, set up an interim “caretaker” authority in Naypyitaw, and guarantee its grip over pipelines, mines, and trade routes.
If China succeeds in brokering such a settlement on its own terms, Myanmar risks not only territorial sovereignty but the slow disappearance of its national identity. As nationalist U Win Naing once warned three decades ago: in 40–50 years, there may be no Myanmar people left who are not mixed with Chinese blood.
The Danger of Blind Anti-China Stance
Simply “hating China” is not an answer. Hostility alone could destroy Myanmar faster, as Beijing has the power to suffocate the country’s economy and politics. The real solution lies in understanding China’s leverage while setting boundaries that protect Myanmar’s sovereignty.
Preconditions for Any Peace Talks with the Junta
If the Spring Revolution’s forces are to enter discussions—especially under China’s shadow—the following preconditions must be made clear:
- No unilateral disarmament. Revolutionaries must not be asked to lay down weapons before political guarantees are in place.
- People’s mandate first. Any settlement must recognize the will of the people, not merely military or Chinese interests.
- Independent mediation. Peace cannot be left in Beijing’s hands alone; ASEAN, UN, and neutral states must be involved.
- Safeguards against resource exploitation. Myanmar’s sovereignty over natural wealth must be guaranteed.
- Timeline for transition. Talks must commit to a concrete roadmap toward federal democracy, not an indefinite “ceasefire” that preserves dictatorship.
Conclusion
China has proven—through both action and denial—that it can prolong or pause Myanmar’s war at will. The Spring Revolution cannot ignore this reality. But neither should it submit blindly.
The key is to engage tactically, insist on preconditions that reflect the people’s aspirations, and ensure that any negotiation—whether in Kunming, Beijing, or Naypyitaw—
does not exchange one form of domination (the junta) for another (Chinese neo-colonialism).
Aung Tin
eontdoSpsr c979a0 u15g0Ph805 ga6ts11gA8ucat1:Mf10u30h1hl3 90 ·
နွားကွဲ တရုတ်ဆွဲ
“တရုတ်ဆန့်ကျင်ရေးလုပ်ရင် တိုင်းပြည်ပါပျောက်သွားမယ်။”
မြန်မာပြည်ပြည်တွင်းစစ် ဘာဖြစ်လို့ ရှည်ကြာရတာလဲ။
တရုတ်ကြောင့်။
AAဘာဖြစ်လို့ ရုတ်ချည်းကြီးထွားလာရသလဲ။
တရုတ်ကြောင့်။
ညီနောင်သုံးဖော် TNLA, MNDAA, AAတို့ နယ်မြေတွေ အများအပြား ဒီလောက်မြန်မြန် သိမ်းနိုင်ရသလဲ။
တရုတ်ကြောင့်။
သိမ်းထားတဲ့ နယ်မြေတချို့ ဘာကြောင့် ပြန်ပေးရတာလဲ။
တရုတ်ကြောင့်။
ဝက ညီနောင်သုံးဖော်ကို လက်နက်၊ စက်ကရိယာ၊ ငွေကြေးနဲ့ အခြားကိစ္စရပ်များကို ဘာကြောင့်ထောက်ပံ့ရသလဲ။
တရုတ်ကြောင့်။
ဝက ညီနောင်သုံးဖော်ကို လက်နက်၊ စက်ကရိယာ၊ ငွေကြေးနဲ့ အခြားကိစ္စရပ်များကို ဘာကြောင့်မထောက်ပံ့တော့တာလဲ။
တရုတ်ကြောင့်။
ဝက ဆင်ကောင်လုံး(တရုတ်ဆင်ကြီး)ထုတ်ပြနေတာတောင် ဆင်ခြေရာရှာချင်သေးလား။
“ဝ” ပြည်နယ်သည် မည်သည့် လက်နက်နှင့် ကိရိယာကိုမျှ ပံ့ပိုးပေးတော့မည် မဟုတ်ကြောင်း၊ စစ်ရေးအရ လွယ်ကူချောမွေ့စေရေး၊ သို့မဟုတ် မည်သည့် အဖွဲ့အစည်းကို မည်သည့် အကြောင်းပြချက်၊ အချိန်မရွေး၊ မည်သည့် နေရာ၌ဖြစ်စေ ငွေကြေး အကူအညီပေးမည် မဟုတ်ပေ။ ဤဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း အများပြည်သူသို့ တရားဝင် ကြေညာမည်ဖြစ်ပြီး အဖွဲ့အစည်းများအနေဖြင့် လက်နက်နှင့် စက်ကိရိယာများ၊ ငွေကြေးအကူအညီများ သို့မဟုတ် အခြားထိုကဲ့သို့သော ကိစ္စရပ်များကို တောင်းဆိုခြင်းဖြင့် “ဝ” ပြည်နယ်ကို ထပ်မံနှောက်ယှက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ရန် အဖွဲ့အစည်းများအား တိုက်တွန်းအပ်ပါသည်” တဲ့။
လက်နက်၊ စက်ကိရိယာ၊ ငွေကြေးနဲ့ “အခြားသောကိစ္စရပ်များ”ကို မပေးတော့ဘူးဆိုတော့ အရင်က ပေးခဲ့တယ်လို့ ဝန်ခံလိုက်တာဖြစ်တယ်။ “အခြားသောကိစ္စရပ်များ” ဆိုတာကလည်း လက်နက်လို ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ဝေါဟာရဖြစ်နေတယ်။
ဒါဖြင့်ရင် တရုတ်က မြန်မာ့ပြည်တွင်းစစ်ကို ဘာဖြစ်လို့ ရှည်ကြာစေချင်တာလဲ။
မြန်မာ့သယံဇာတတွေ ခိုးယူဖို့ဖြစ်တယ်။
အခု တရုတ်က ဘာဖြစ်လို့ ငြိမ်းချမ်းရေးဖြစ်စေချင်တာလဲ။
ခိုးယူတာ ကုန်သလောက်ဖြစ်နေလို့ ဗြောင်ယူဖို့ ကြံနေတာဖြစ်တယ်။
ကျနော်တို့က တရုတ်ဆန့်ကျင်ရမှာလား။
“တရုတ်ဆန့်ကျင်ရေးလုပ်ရင် တိုင်းပြည်ပါပျောက်သွားမယ်။” အနောက်နိုင်ငံတွေရဲ့ လူ့ကျင့်ဝတ်မဲ့၊ လောဘဇောတက်၊ ကမ္ဘာ့ဒေသအနှံ့မှာ စစ်ပွဲတွေဖြစ်၊ လူတွေသတ်၊ လက်နက်စျေးကွက် ကြီးထွားအောင်လုပ်တဲ့ အကျိုးဆက်ကြောင့် ကနေ့ကာလဟာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ပြီးရင် ကမ္ဘာ့မျှခြေ အပျက်ဆုံးကာလ၊ လူ့ကျင့်ဝတ်သိက္ခာ အကင်းမဲ့ဆုံးကာလဖြစ်တာကို မျက်ချေမပြတ်နဲ့။
(ကိုယ်နိုင်ငံပဲ ကြည့်။ အရင်က မကြားဘူးတဲ့၊ အသည်းတုန်အူတုန်၊ လူမဆန်သော ရာဇဝတ်မှုတွေကို ထမင်းစားရေသောက်သလို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း နေရာအနှံ့ ကျူးလွန်နေကြပြီ။)
ရုရှားက အကြောင်းတခုခုပြပြီး ယူကရိန်းကို ဝင်သိမ်းသလို တရုတ်ကလည်း အကြောင်းတစ်ခုခုပြပြီး မြန်မာကို ဝင်သိမ်းရင် နိုင်ငံပါ ပျောက်သွားမယ်။
ရုရှားကမှ နာမည်အပျက်ခံပြီး သူ့စစ်သားတွေကို သူ့ယူနီဖောင်းဝတ်ပြီး လွှတ်ပေးခဲ့တာ။
တရုတ်က ဝ၊ ကိုးကန့်၊ တအာန်း(ပလောင်)၊ ရခိုင်၊ ရှမ်း၊ ကချင်တွေကို တိုင်းရင်းသားယူနီဖောင်းနဲ့ သိမ်းခိုင်းပြီးနောက်မှ၊ နင်တန်နင်တန် ပန်းကန်ကွဲဆိုပြီး ကြားဝင်ရွှေပြည်အေးလုပ်၊ ကယ်တင်ရှင်လုပ်၊ နေပြည်တော်မှာ တရုတ်ရုံးထိုင်၊ နန်းထိုင်မယ်။ တရုတ်အလိုကျ ရုတ်သေးအစိုးရ တည်ထောင်ပေးလိုက်မယ်ဆိုရင် မြန်မာနိုင်ငံတင်မက လူမျိုးပါ ပျောက်သွားမယ်။
နောင်လာမယ့်နှစ်ငါးဆယ်ဆိုရင် မြန်မာပြည်မှာ တရုတ်သွေးမစပ်တဲ့ မြန်မာ(တိုင်းရင်းသားတွေအပါအဝင်)လူမျိုးဆိုတာ လုံးဝမရှိနိုင်တော့ဘူးလို့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်၃၀က အမျိုးသားရေး ဦးဝင်းနိုင်ပြောခဲ့တယ်။
အဲတော့ ဘာလုပ်သင့်သလဲ။
အညှီရှိလို့ ယင်အုံတာဖြစ်တယ်။ မြန်မာတွေညံ့လို့ တရုတ်ချယ်လှယ်ခြင်း ခံရတာဖြစ်တယ်။
တရုတ်မုန်းတာ အဖြေမဟုတ်ဘူး။ တရုတ်မုန်းရင် အဖြေလည်း မရနိုင်ဘူး။ အဖြေပါ ပျောက်သွားမယ်။ လက်ရှိအခြေအနေမှာ မြန်မာ့အစဉ်အဆက် အစိုးရအဆက်တက်တွေရဲ့ ညံ့ဖျင်းမှု၊ ကိုယ်ကျိုးရှာမှုကြောင့် တရုတ်က မြန်မာကိုလိုအပ်တာထက် မြန်မာက တရုတ်ကို ပိုလိုအပ်သွားပြီ။
အဲဒီတော့ တိုင်းပြည်ကို ကယ်တင်ချင်သေးရင် စကစနဲ့ နွေဦး အမြန်ဆုံး တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပါ။
ဘယ်လိုဆွေးနွေးမလဲ။ ဘာဆွေးနွေးမလဲ။ လက်နက်ချရမလားလို့ မမေးနဲ့။ နိုင်ငံရေးမှာ ပုံသေနည်း မရှိဘူး။
ခေါင်းဆောင်စစ်မှန်ရင် တိုင်းပြည်မနာအောင် နည်းလမ်းရှာနိုင်ရမယ်။
ဝက ဝန်ခံထားသောလင့်
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=122186744204334488&id=61560034644900
