Credit: James Shwe
Based on an analysis of the four statements from the UN Rohingya Conference, here is an assessment of which speech can be considered the most fair and which the most powerful.
Most Fair Speech: United States
The statement from the U.S. Mission to the UN can be argued as the most fair because it is the most specific in acknowledging the complexity of the violence on the ground in Rakhine State.
While all speakers condemned the Myanmar military junta,
the U.S. statement was unique in its direct call to all armed actors, explicitly naming both the military regime and the Arakan Army (AA), to protect civilians and adhere to international humanitarian law. This is a crucial distinction because it reflects the reality that civilians in Rakhine State are caught in the crossfire between these two major forces.
By naming both the junta and the AA, the U.S. demonstrates a nuanced understanding of the current conflict dynamics, avoiding a simplistic narrative and applying the standard of civilian protection to all parties involved in the fighting. This balanced call for accountability from all sides makes its position the most equitable and representative of the actual situation on the ground.
Most Powerful Speech: United States
The U.S. statement also stands out as the most powerful due to its combination of concrete action, strategic leverage, and direct political pressure.
1. Tangible Financial Commitment: The most significant aspect was the announcement of more than $60 million in new assistance for Rohingya refugees. Unlike general calls for support, this is a specific, immediate, and substantial contribution that has a direct impact.
2. Use of Strategic Leverage: The power of the U.S. statement lies not just in the funding itself, but in the conditions attached. The U.S. explicitly stated that this aid comes with the expectation of “meaningful policy changes by Bangladesh to allow livelihood opportunities” and demands that aid organizations “increase cost efficiency.” This is a clear use of financial power to influence policy and drive practical outcomes.
3. Direct Political Pressure and Burden-Sharing: The statement contained a blunt warning: “This is not a burden the United States will bear indefinitely” and “we will not be the primary provider of assistance while others sit by.” This language shifts the dynamic from a simple humanitarian plea to a strong political demand for other nations and donors to increase their contributions. It powerfully frames the issue as a shared global responsibility and signals a potential shift in U.S. policy if others do not act.
While the EU’s speech noted its very large historical contributions and the UN Secretary-General’s speech carried significant moral authority, the U.S. statement combined a new, major action with direct, conditional leverage, making it the most impactful and powerful intervention of the conference.
Summary of Analysis
Speaker/Entity Analysis of Fairness Analysis of Power
Volker Türk (UN Human Rights Chief): Strong moral fairness, framing the issue through the lens of human rights law and historical persecution of the Rohingya. Powerful in its moral authority and stark condemnation, but limited in enforcement or tangible commitments.
United States: Most fair due to its specific call on all armed actors, including both the military regime and the Arakan Army, to protect civilians. Most powerful through its announcement of $60 million in new funding, its use of that aid as leverage for policy changes, and its direct political pressure on other nations to share the burden.
European Union: Fair and principled, focusing on international law, accountability mechanisms (ICC, ICJ), and support for ASEAN. Powerful due to the collective weight of its member states and its significant long-term financial aid (over €500 million since 2017), but lacked a new, game-changing announcement.
António Guterres (UN Secretary-General): Very fair, calling on “all parties” to respect humanitarian law and outlining a balanced, three-point plan for action. Powerful in its global moral authority and agenda-setting role as the voice of the UN, but its calls rely on the will of member states to be implemented.
United States Mission to
the United Nations
September 30, 2025
Charles Harder
Special Envoy for Best Future Generations
New York, New York
AS PREPARED
Thank you, Chair. Thank you, to the President of the General Assembly, and all speakers today.
The United States expresses its support for Rohingya and other Myanmar minorities who have been victims of repression and violence. Survivors of that persecution are here with us today. I commend their bravery in speaking out.
We thank the Government of Bangladesh, as they have shown generosity and compassion in hosting Rohingya refugees, many of whom fled a campaign of genocide and crimes against humanity perpetrated by Myanmar’s military.
We also thank Thailand for its steadfast partnership, including its recent decision to grant Myanmar refugees permission to work.
Unfortunately, Myanmar’s military regime continues to escape accountability for their atrocities. They continue to oppress minorities, bomb civilians, and use child soldiers.
We are deeply concerned about reports of ongoing atrocities and forced displacement, particularly in Rakhine State. We call on all armed actors – including the military regime and the Arakha Army – to protect civilians, allow humanitarian access, and adhere to international humanitarian law.
Despite ASEAN and UN efforts to create conditions for dialogue, violence and instability have only worsened.
The regime is moving ahead with an election plan that excludes the most popular and representative political parties. This plan will not address the legitimate aspirations of Myanmar’s ethnic groups. We reject these elections under current conditions.
Our goal is a future in which all people of Myanmar can live in safety, dignity, and peace. Our focus now should be on a ceasefire, a genuine dialogue, which is critical to shape the country’s future.
In the meantime, the United States has been committed to international effort to provide humanitarian assistance for Rohingya refugees.
This is not a burden the United States will bear indefinitely; it is long past time for other governments and actors in the region to develop sustainable solutions for Rohingya.
All nations, organizations, and private donors must step forward and share the burden by increasing their contributions. The scale and complexity of this crisis make it clear that no single country or entity can do it alone.
To underscore the U.S. commitment in saving lives and providing critical assistance where needed, today I am announcing our intent to provide more than $60 million in assistance for Rohingya refugees in Bangladesh. With this, we expect meaningful policy changes by Bangladesh to allow livelihood opportunities and by aid organizations to increase cost efficiency.
Increased contributions are vital to ensure dignity, safety, and hope for vulnerable populations. This is fundamentally not a responsibility of the U.S., and we will not be the primary provider of assistance while others sit by.
We must review assistance to eliminate overlap, inefficiencies, and redundancies. We must maximize local solutions and minimize expensive overhead costs.
Burden-sharing and increasing efficiency are strategic necessities. By working together, the international community can strengthen collective efforts to address the root causes of displacement, support durable solutions, and prevent further instability in the region.
The United States will continue to support the people of Myanmar, including Rohingya and other minorities. We urge other donors to join us in this effort.
ကုလသမဂ္ဂ ရိုဟင်ဂျာညီလာခံမှ ထုတ်ပြန်ချက်လေးခုကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာချက်အပေါ် အခြေခံ၍ မည်သည့်မိန့်ခွန်းသည် အမျှတဆုံးဖြစ်ပြီး မည်သည့်မိန့်ခွန်းသည် အင်အားအပြင်းဆုံးဖြစ်သည်ကို ဤနေရာတွင် အကဲဖြတ်တင်ပြအပ်ပါသည်။
အမျှတဆုံး မိန့်ခွန်း – အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု
ကုလသမဂ္ဂဆိုင်ရာ အမေရိကန်မစ်ရှင်၏ ထုတ်ပြန်ချက်သည် အမျှတဆုံး ဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပြီး၊ ၎င်းသည် ရခိုင်ပြည်နယ်အတွင်းရှိ အကြမ်းဖက်မှုများ၏ ရှုပ်ထွေးမှုကို အသိအမှတ်ပြုရာတွင် အတိကျဆုံးဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
မိန့်ခွန်းပြောကြားသူအားလုံးက မြန်မာစစ်အာဏာသိမ်းအဖွဲ့ကို ရှုတ်ချခဲ့ကြသော်လည်း၊ အမေရိကန်၏ ထုတ်ပြန်ချက်သည် လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းအားလုံး ကို တိုက်ရိုက်ခေါ်ဆိုရာတွင် တစ်မူထူးခြားခဲ့ပြီး၊ စစ်အာဏာရှင်အဖွဲ့နှင့် ရက္ခိုင့်တပ်တော် (AA) နှစ်ဖွဲ့လုံးကို အရပ်သားများအား ကာကွယ်ရန်နှင့် နိုင်ငံတကာ လူသားချင်းစာနာမှုဥပဒေကို လိုက်နာရန် အတိအလင်း နာမည်တပ် ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အရေးကြီးသော ကွဲပြားမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ရခိုင်ပြည်နယ်ရှိ အရပ်သားများသည် ဤအဓိကအင်အားကြီးနှစ်ဖွဲ့ကြားတွင် ပိတ်မိနေသည့် အဖြစ်မှန်ကို ထင်ဟပ်စေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
စစ်အာဏာသိမ်းအဖွဲ့နှင့် AA နှစ်ဖွဲ့လုံးကို နာမည်တပ်ဖော်ပြခြင်းဖြင့်၊ အမေရိကန်သည် လက်ရှိပဋိပက္ခ၏ အခြေအနေကို နက်နဲစွာ နားလည်ကြောင်း ပြသပြီး၊ ရိုးရှင်းသော ဇာတ်ကြောင်းကို ရှောင်ရှားကာ တိုက်ပွဲတွင် ပါဝင်သည့် အဖွဲ့အစည်းအားလုံးအပေါ် အရပ်သားကာကွယ်ရေး စံနှုန်းကို ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ ဘက်ပေါင်းစုံမှ တာဝန်ခံမှုရှိရန် ဤမျှတသော တောင်းဆိုချက်သည် ၎င်း၏ရပ်တည်ချက်ကို အမျှတဆုံးနှင့် မြေပြင်အခြေအနေကို အမှန်ကန်ဆုံး ကိုယ်စားပြုစေသည်။
အင်အားအပြင်းဆုံး မိန့်ခွန်း – အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု
အမေရိကန်၏ ထုတ်ပြန်ချက်သည် တိကျခိုင်မာသော လုပ်ဆောင်ချက်၊ မဟာဗျူဟာကျသော ဖိအားပေးမှုနှင့် တိုက်ရိုက်နိုင်ငံရေး ဖိအားပေးမှုတို့ကို ပေါင်းစပ်ထားသောကြောင့် အင်အားအပြင်းဆုံး အဖြစ် ထင်ရှားပေါ်လွင်ပါသည်။
1. ခိုင်မာသော ဘဏ္ဍာရေး ကတိကဝတ်- အရေးအကြီးဆုံးအချက်မှာ ရိုဟင်ဂျာဒုက္ခသည်များအတွက် အကူအညီသစ် ဒေါ်လာ သန်း ၆၀ ကျော် ကြေညာခြင်းဖြစ်သည်။ အထွေထွေ အထောက်အပံ့တောင်းဆိုမှုများနှင့်မတူဘဲ၊ ဤသည်မှာ တိုက်ရိုက်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသော တိကျ၊ ချက်ချင်းနှင့် သိသာထင်ရှားသည့် ထည့်ဝင်မှုတစ်ခု ဖြစ်သည်။
2. မဟာဗျူဟာမြောက် ဖိအားပေးမှု အသုံးပြုခြင်း- အမေရိကန်၏ ထုတ်ပြန်ချက်၏ အစွမ်းထက်မှုသည် ရန်ပုံငွေသက်သက်ကြောင့်သာမက၊ ပူးတွဲပါလာသည့် အခြေအနေများကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။ အမေရိကန်က ဤအကူအညီသည် “ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံမှ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း အခွင့်အလမ်းများ ခွင့်ပြုရန် အဓိပ္ပာယ်ရှိသော မူဝါဒအပြောင်းအလဲများ” ပြုလုပ်ရန် မျှော်လင့်ချက်နှင့်အတူ လာပြီး၊ အကူအညီပေးရေးအဖွဲ့များအား “ကုန်ကျစရိတ် ထိရောက်မှု တိုးမြှင့်ရန်” တောင်းဆိုကြောင်း အတိအလင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ မူဝါဒကို လွှမ်းမိုးပြီး လက်တွေ့ကျသော ရလဒ်များရရှိရန် ဘဏ္ဍာရေးအာဏာကို ရှင်းလင်းစွာ အသုံးပြုခြင်းဖြစ်သည်။
3. တိုက်ရိုက်နိုင်ငံရေး ဖိအားပေးမှုနှင့် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး မျှဝေထမ်းဆောင်ရေး- ထုတ်ပြန်ချက်တွင် ပြတ်သားသော သတိပေးချက်တစ်ခု ပါဝင်သည်- “ဤဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုက အကန့်အသတ်မရှိ ထမ်းဆောင်မည်မဟုတ်” နှင့် “အခြားသူများ လက်ပိုက်ကြည့်နေချိန်တွင် ကျွန်ုပ်တို့က အဓိက အကူအညီပေးသူအဖြစ် ရှိနေမည်မဟုတ်” ဟု ဆိုသည်။ ဤစကားလုံးများသည် ရိုးရိုးလူသားချင်းစာနာမှု တောင်းဆိုချက်မှသည် အခြားနိုင်ငံများနှင့် အလှူရှင်များက ၎င်းတို့၏ ထည့်ဝင်ငွေများကို တိုးမြှင့်ရန် ခိုင်မာသော နိုင်ငံရေးတောင်းဆိုမှုအဖြစ်သို့ အခြေအနေကို ပြောင်းလဲစေသည်။ ၎င်းသည် ဤပြဿနာကို ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ တာဝန်အဖြစ် အစွမ်းထက်စွာ ပုံဖော်ပြီး အခြားသူများ မဆောင်ရွက်ပါက အမေရိကန်၏ မူဝါဒတွင် အပြောင်းအလဲ ဖြစ်နိုင်ကြောင်း အချက်ပြနေသည်။
ဥရောပသမဂ္ဂ၏ မိန့်ခွန်းသည် ၎င်း၏ အလွန်ကြီးမားသော သမိုင်းဝင် ထည့်ဝင်မှုများကို မှတ်ချက်ပြုခဲ့ပြီး၊ ကုလသမဂ္ဂ အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးချုပ်၏ မိန့်ခွန်းသည် သိသာထင်ရှားသော ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ အခွင့်အာဏာကို ဆောင်ကြဉ်းခဲ့သော်လည်း၊ အမေရိကန်၏ ထုတ်ပြန်ချက်သည် ကြီးမားသော လုပ်ဆောင်ချက်အသစ်တစ်ခုကို တိုက်ရိုက်၊ အခြေအနေအရ ဖိအားပေးမှုနှင့် ပေါင်းစပ်ခဲ့သောကြောင့် ညီလာခံ၏ အထိရောက်ဆုံးနှင့် အစွမ်းထက်ဆုံး ကြားဝင်ဆောင်ရွက်မှု ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာချက် အကျဉ်းချုပ်
မိန့်ခွန်းပြောသူ/အဖွဲ့အစည်း မျှတမှုဆိုင်ရာ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာချက် အင်အားပြင်းမှုဆိုင်ရာ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာချက်
ဗော်လ်ကာ တာ့ခ် (ကုလသမဂ္ဂ လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ မဟာမင်းကြီး)
လူ့အခွင့်အရေးဥပဒေနှင့် ရိုဟင်ဂျာတို့၏ သမိုင်းဝင် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ရှုထောင့်မှ ပြဿနာကို ပုံဖော်ခြင်းဖြင့် ခိုင်မာသော ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ မျှတမှုရှိသည်။ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ အခွင့်အာဏာနှင့် ပြင်းထန်သော ရှုတ်ချမှုတို့တွင် အားကောင်းသော်လည်း၊ အကောင်အထည်ဖော်မှု သို့မဟုတ် ခိုင်မာသော ကတိကဝတ်များတွင် ကန့်သတ်ချက်ရှိသည်။
အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု အရပ်သားများအား ကာကွယ်ရန် စစ်အာဏာရှင်အဖွဲ့နှင့် ရက္ခိုင့်တပ်တော် နှစ်ဖွဲ့လုံးအပါအဝင် လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းအားလုံး ကို တိကျစွာ ခေါ်ဆိုသောကြောင့် အမျှတဆုံး ဖြစ်သည်။ အကူအညီသစ် ဒေါ်လာ သန်း ၆၀ ကြေညာခြင်း၊ ထိုအကူအညီကို မူဝါဒအပြောင်းအလဲများအတွက် ဖိအားပေးမှုအဖြစ် အသုံးပြုခြင်း၊ နှင့် အခြားနိုင်ငံများအား ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး မျှဝေထမ်းဆောင်ရန် တိုက်ရိုက်နိုင်ငံရေး ဖိအားပေးခြင်းတို့ဖြင့် အင်အားအပြင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
ဥရောပသမဂ္ဂ နိုင်ငံတကာဥပဒေ၊ တာဝန်ခံမှုယန္တရားများ (ICC, ICJ) နှင့် အာဆီယံကို ထောက်ခံမှုတို့ကို အာရုံစိုက်ကာ မျှတပြီး မူအရခိုင်မာသည်။ ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံများ၏ စုပေါင်းအင်အားနှင့် သိသာထင်ရှားသော ရေရှည်ဘဏ္ဍာရေးအကူအညီ (၂၀၁၇ ခုနှစ်မှစ၍ ယူရို သန်း ၅၀၀ ကျော်) ကြောင့် အားကောင်းသော်လည်း၊ အပြောင်းအလဲဖြစ်စေမည့် ကြေညာချက်အသစ် မပါဝင်ခဲ့ပါ။
အန်တိုနီယို ဂူတာရက်စ် (ကုလသမဂ္ဂ အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးချုပ်)
လူသားချင်းစာနာမှုဥပဒေကို လေးစားရန် “အဖွဲ့အစည်းအားလုံး” ကို ခေါ်ဆိုပြီး၊ လုပ်ဆောင်ရန်အတွက် မျှတသော အချက်သုံးချက်ပါ အစီအစဉ်ကို ဖော်ပြခဲ့သောကြောင့် အလွန်မျှတသည်။ ကုလသမဂ္ဂ၏ အသံအဖြစ် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ အခွင့်အာဏာနှင့် အစီအစဉ်ချမှတ်သည့် အခန်းကဏ္ဍတွင် အားကောင်းသော်လည်း၊ ၎င်း၏ခေါ်ဆိုချက်များသည် အကောင်အထည်ဖော်ရန် အဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံများ၏ ဆန္ဒအပေါ် မူတည်နေသည်။
